ორიონი ძალიან ჰგავს ჩვეულებრივ სკოლის მოსწავლეს – ის მორცხვი, უპრეტენზიო და ფარულად შეყვარებულია. მაგრამ მისი ერთი შეხედვით ნორმალური გარეგნობის ქვეშ, ორიონი წარმოადგენს ახალგაზრდული შფოთვის ბუკეტს, რომელიც მთლიანად შთანთქავს ფუტკრების, ძაღლების, ოკეანის, მობილური ტელეფონის ტალღების, სისხლისმსმელი ჯამბაზების ირაციონალურ შიშებს. მაგრამ მისი შიშებიდან ყველაზე მეტად მას ეშინია იმის, რასაც ყოველ ღამე აწყდება: სიბნელე. ამიტომ, როდესაც მისი ყველაზე საშინელი შიშის პირდაპირი განსახიერება ეწვევა, სიბნელეს ის მიჰყავს მთელს მსოფლიოში, რათა დაამტკიცოს, რომ ღამე საშიში არ არის. როცა გმირები ერთმანეთს უახლოვდებიან, ორიონმა არ უნდა მისცეს შიშს უფლება გააკონტროლოს მისი ცხოვრება და, საბოლოოდ გაითავისოს ცხოვრების სიხარული.
